U gatt'i gnura Malia - Tarsia dialetto

Vai ai contenuti
U gatt'i gnura Malia.
Nustierzu, appena fatta matina,
gnura Malia girava ppi sti vineddhre,
jia bussanni ari porti di vicini
c'avìa pers'u gattu, a povareddhra.
E dicìa: “ ara casa 'un s'à ricuutu,
forsi 'nda nà scasogna s'è 'nfurchiatu,
'ndu catuuju stanotta 'un c'è trasutu,
gh'è nu gattu gruussu e sanu, unnè malatu.
A sira u pigli 'mbrazzi, u vasu e accarizzu,
allisci e ci fazzi misciuzzu misciuzzu,
pù vaj e ci spichi na bella sazizza
e ccù casu e ccù l'ova cià sminuzzu;
u civu e m'u puurtu ghind'u lijttu
vicin'u cori, ara banna e ar'u pijttu.”
E ciangìa: “gattu miu, cà mà traditu,
quala gran puttana t'à pigliatu,
adduvi à jutu a ti caccià l'appititu
e da patruna tua ti sì straniatu?
Mmece  i ti crisci bijddhru e arditu,
mijgli si chiri vota t'avìa grastatu.”
Canuscijnni gnura Malia, u vicinanzu,
i diddhra sinni facìa gabb'e risa,
tutti sapijni u picchì da luntananza:
u gattu và adduvi trova bbona spisa,
un cè stipu o cridenza in abbunnanzia,
ca và sembi allegru e ccà cuda tisa.

Chissa ghè a murala e a sentenzia mia,
chini a vò capisci a capiscia, e arrassusia.
Torna ai contenuti